Ruch Rodzin Nazaretańskich

Duchowość RRN oparta jest o więź z Matką Bożą, która prowadzi do pełniejszego odkrycia Jezusa Chrystusa, Trójcy Świętej i Kościoła. Biblijną podstawą duchowości RRN są słowa testamentu z krzyża „Oto Matka twoja”.

Podstawowy komentarz do tego tekstu zawarty jest w encyklice Jana Pawła II Redemptoris Mater.

Duchowość RRN to duchowość zawierzenia Matce Bożej wyrażająca się w pojedynczych decyzjach, a jeszcze bardziej w postawie, którą nazywamy komunią życia z Maryją. Członkowie RRN razem z Nią pragną uczestniczyć w Eucharystii, zgłębiać prawdy zawarte w Piśmie świętym, tajemnice Kościoła i codzienność własnego życia (źródło: www.rrn.bialystok.pl).

 

Ruch gromadzi NIE tylko rodziny – chodzi o duchowość Nazaretu – uczestnikami są także dzieci, młodzież, studenci, osoby niezamężne, wdowy i wdowcy, księża i siostry zakonne.

 

Pragnąc pogłębiać osobistą relację z Bogiem, odkryć Jego miłość i wzrastać w świętości naszego powołania uczęszczamy na spotkania raz w tygodniu w parafii. Ponadto formacja jest realizowana poprzez codzienną modlitwę, lekturę i medytację Słowa Bożego oraz materiałów formacyjnych, częste (nawet codzienne) uczestnictwo w Eucharystii, stałe spowiednictwo i kierownictwo duchowe. Spotykamy się również na diecezjalnych dniach skupienia w Adwencie i Wielkim Poście. Uczestniczymy dwa razy w roku w rekolekcjach – zimowych w Licheniu i letnich nad morzem lub w górach.

 

Zapraszamy na spotkania w poniedziałki.
Zaczynamy od udziału we Mszy św. o g. 18.00
następnie spotkanie na plebanii (około 18.45)

Wszystkich, którzy chcieliby uzyskać więcej informacji na temat Ruchu Rodzin Nazaretańskich zapraszamy do odwiedzenia:
strony ogólnopolskiej     www.rrn.info.pl
strony diecezjalnej        www.szczecin.kuria.pl/wspolnoty/ruch-rodzin-nazaretanskich/
i strony na Facebooku   https://www.facebook.com/rrn.szczecin/

Do tej pory opiekę duszpasterską nad grupą sprawowali:
– ks. Proboszcz Henryk Silko    11.2009 – 08.2014
– ks. Tomasz Kałuża                  09.2013 – 08.2014
– ks. Michał  Malek                    09.2014 – 08.2017
ks. Mariusz Dernoga              09.2017  –
Wszystkim księżom serdecznie dziękujemy i zapewniamy o modlitwie.

 

Legionu Maryi

Charyzmat

Legion Maryi jest stowarzyszeniem ludzi świeckich, których celem jest głoszenie chwały Bożej i dążenie do osobistej świętości poprzez modlitwę i pracę apostolską. Zakorzenione w duchowości maryjnej i powierzone Duchowi Świętemu życie Legionu Maryi jest oparte na wierze we współdziałanie Ducha Świętego i Najświętszej Maryi Panny w dziele zbawienia i szerzenia królestwa Bożego w świecie.

Głównym celem Legionu jest uświęcanie jego członków przez:

  • uczestnictwo w misji ewangelizacji za pomocą apostolatu bezpośredniego, szczególnie wśród osób oddalonych od Kościoła,
  • odwiedzanie chorych, osób przebywających w zakładach opiekuńczych, rodzin w potrzebie,
  • nauczanie katechizmu w parafiach,
  • udzielanie nauk religijnych ludziom młodym,
  • naukę czytania i pisania dla imigrantów,
  • pomoc narkomanom i prostytutkom,
  • celebrację Liturgii Słowa i organizowanie spotkań modlitewnych tam gdzie nie docierają księża.

Oprócz cotygodniowych spotkań pogłębiających wiarę członkowie zachęceni do oddawania się Maryi według duchowości św. Ludwika de Montforta, uczestniczą w corocznych rekolekcjach zamkniętych oraz zobowiązują się do codziennego odmawiania Kateny Legionu – modlitwy do Najświętszej Maryi Panny, która jest węzłem zjednoczenia z Nią.

Charyzmatem Legionu Maryi jest prowadzenie ewangelizacji misyjnej, nade wszystko wśród mieszkańców swojej parafii. Legioniści, zawsze we dwoje, idą zarówno do niewierzących (misje ad gentes) jak i do ochrzczonych, którzy utracili zmysł wiary i obecności w Kościele (nowa ewangelizacja).

 

Słowo Jana Pawła II do Legionu Maryi:

„Wasze właściwe powołanie jako ludzi świeckich, powołanie do bycia zaczynem pośród Ludu Bożego, które jest zarazem chrześcijańską inspiracją do działania we współczesnym świecie oraz powołanie do przybliżania kapłana ludziom, należy do zasadniczych zadań Kościoła. Jesteście ruchem ludzi świeckich, którzy wiarę pragną uczynić przewodnim motywem swego życia, aż do osiągnięcia indywidualnej świętości. Wasze właściwe powołanie jako ludzi świeckich, powołanie do bycia zaczynem pośród Ludu Bożego, które jest zarazem chrześcijańską inspiracją do działania we współczesnym świecie oraz powołaniem do przybliżania kapłana ludziom, należy do zasadniczych zadań Kościoła. Wasz Legion należy do tych ruchów, które czują się osobiście powołane do szerzenia i rozniecania tej wiary poprzez rozwój lub odnowę pobożności maryjnej. Dzięki wypełnianiu tego powołania Legion zawsze będzie gotowy czynić wszystko co możliwe, aby poprzez miłość do Matki, Syn – Droga, Prawda i Życie każdego człowieka – był bardziej znany i kochany. Wasz Legion należy do tych ruchów, które czują się osobiście powołane do szerzenia i rozniecania tej wiary poprzez rozwój lub odnowę pobożności maryjnej. Dzięki wypełnianiu tego powołania Legion zawsze będzie gotowy czynić wszystko co możliwe, aby poprzez miłość do Matki, Syn–Droga, Prawda i Życie każdego człowieka – był bardziej znany i kochany. W tym duchu wiary i miłości udzielam wam z serca (mego) Apostolskiego błogosławieństwa.

Jan Paweł II do Legionistów z Włoch, dnia 30 października 1982 r.

 

Legion Maryi odpowiedzią na wezwanie Chrystusa

Czy wiesz, że:

  • głód jest jednym z największych problemów na świecie?
  • dotkliwszym i bardziej powszechnym niż głód fizyczny jest głód duchowy?
  • głód duchowy dotyka nawet najbogatsze kraje i możesz się z nim zetknąć nawet na progu swojego domu?
  • my, którzy wierzymy w Boga, posiadamy coś bardzo szczególnego, czym możemy się podzielić ze swymi bliźnimi?
  • praca dla innych może, w jednej chwili, nadać twemu życiu nowy wymiar?
  • Chrystus oczekuje od nas, byśmy odegrali w Jego dziele określoną rolę?
  • Chrystus skierował i do nas swoje przesłanie: „Idźcie i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”?

 

Jak możemy odpowiedzieć na wezwanie Chrystusa?

  • Poprzez odwiedzanie chorych i samotnych ludzi w szpitalach i w ich domach.
  • Poprzez odwiedzanie katolików, którzy odeszli od wiary, ale chcą powrócić do Kościoła; boją się jednak postawienia pierwszego kroku.
  • Poprzez odwiedzanie każdego mieszkania w parafii, w nadziei, że zaowocuje to zaniesieniem każdemu człowiekowi orędzia Chrystusa.

 

Kiedy możesz tego dokonać?

  • Teraz, jeżeli wstąpisz do Legionu Maryi.
  • Od zaraz – dziś, jutro, dzień po dniu
  • jeżeli zostaniesz członkiem Legionu Maryi.

 

Legion Maryi pomoże ci…

  • zobaczyć w bliźnich Chrystusa i w nich Mu służyć,
  • zostać człowiekiem, który wzrasta w świętości,
  • pracować ramię w ramię z Maryją, naszą Matką,
  • poddać się Duchowi Świętemu,
  • czynić wielkie rzeczy dla Boga i dla zbawienia dusz.

 

Dlaczego mam zostać członkiem Legionu Maryi?

  • ponieważ Chrystus nie ma innych rąk poza twoimi ofiarnymi rękoma do podjęcia Jego dzieła;
  • Chrystus nie ma innych nóg, jak tylko twoje, do prowadzenia ludzi Jego drogami;
  • Chrystus nie ma innego języka, jak tylko twój, do powiedzenia wszystkim ludziom, jak umarł za nich;
  • Chrystus nie ma innych pomocników poza tobą, aby przyprowadzić ludzi z powrotem do Niego;
  • Chrystus potrzebuje ciebie już dzisiaj, żeby dokonać wszystkich swych wspaniałych dzieł miłosierdzia.

 

Jeśli nie wypełnisz przypisanej ci cząstki planu Jezusa Chrystusa, to ta część Jego dzieła pozostanie nie wykonana.

CZY POZWOLISZ, ABY TO SIĘ STAŁO?

Bractwo Szkaplerza Świętego

Kto może należeć do Bractwa?

Do Bractwa może należeć każda osoba przynależąca do Kościoła katolickiego, która otrzymała sakrament doj­rzałości chrześcijańskiej (bierzmowanie) oraz nosi Szkaplerz poświęcony i nałożony przez kapłana.

Jakie są obowiązki członków Bractwa?

Zawsze i z pobożnością no­sić Szkaplerz św. lub medalik, jako widzialny znak ich przynależności do Maryi w Rodzinie Karmelu.

Stale po­święcać czas na spotkanie z Bogiem na modlitwie, często uczestniczyć w Eucharystii, odmawiać części Liturgii godzin lub kilku Psalmów, modlić się na różańcu, bądź odmawiać inne modlitwy zatwierdzone przez Kościół.

Uczestniczyć w okresowych spo­tkaniach, podczas których ożywiane jest poczucie wspól­notowej więzi, poznaje się ducha Karmelu i uwrażliwia na potrzeby braci i sióstr, czyniąc to wszystko w zażyłej komunii z Maryją.

Jakie są cele bractwa?

  • zapoznawanie się z duchem Karmelu Terezjańskiego;
  • rozważanie życia Najświętszej Maryi Panny i naśla­dowanie Jej cnót;
  • rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny i nabo­żeństwa szkaplerznego;
  • czynne włączanie się – w duchu maryjnym – w życie Kościoła lokalnego;
  • współpraca z innymi stowarzyszeniami i ruchami ka­tolickimi.

W jaki sposób można założyć Bractwo Szkaplerzne?

Do zatwierdzenia Bractwa uprawniony jest Generał Zakonu Karmelitańskiego. Aby mogło ono powstać przy kościołach innych niż karmelitańskie, ko­nieczne jest pisemne pozwolenie biskupa diecezjalnego.

W jaki sposób można zostać przyjętym do Bractwa?

Do Bractwa może przyjąć osoba upoważniona do działania w imieniu Zakonu, po złożeniu deklaracji przez kandyda­ta, wpisaniu do odpowiedniej Księgi Bractwa i wręczeniu legitymacji członka Bractwa Szkaplerznego. Przyjęcie dokonuje się podczas stosownego obrzędu liturgicznego.

Kto kieruje Bractwem?
Odpowiedzialni za Brac­two są Proboszcz, rektor kościoła lub osoba wyznaczona przez właściwego prowincjała. Odpowiedzialny za Bractwo zatwierdza moderato­ra i animatorów, wybranych przez członków miejscowe­go Bractwa na okres trzech lat.

Jakie są obowiązki moderatora?

  • prowadzenie spotkań formacyjnych, organizowani nabożeństw ku czci NMP z Góry Karmel;
  • zapoznawanie członków Bractwa z materiałami formacyjnymi i liturgicznymi Zakonu dla laikatu karmelitańskiego i zachęcania do odprawiania rekolekcji w duchu Karmelu;
  • przygotowanie Prowincjalnego Kongresu Animatorów Bractw i animowanie współpracy z innymi Bractwami i grupami laikatu Karmelu.
  • przygotowanie Bractwa do udziału w Ogólnopolskin Spotkaniu Rodziny Szkaplerznej w Czernej.

http://szkaplerz.pl

Apostolstwo Dobrej Śmierci

Dobrze żyć – to wiele, dobrze umrzeć – to wszystko!

Jesteśmy modlitewną wspólnotą, liczącą w Polsce 400 tys. osób. Polecamy się opiece Matce Bożej – na ostatnią godzinę swojego życia, nawiązując do kultu Matki Bożej Bolesnej. Zaufanie i zawierzenie Bogu – to cechy, które pielęgnujemy.

Grupa Apostolstwa Dobrej Śmierci  jest zrzeszeniem modlitewnym, które poprzez swoje modlitwy i ofiary ma przygotować do godnego i chrześcijańskiego umierania.

Modlimy się za wiernych katolików – o wytrwanie w łasce uświęcającej; za obojętnych religijnie i grzeszników – o łaskę nawrócenia; za wszystkich – o łaskę dobrej i świętej śmierci. Poprzez modlitwę i dzieła pokutne członkowie ADS przygotowują się do dobrej śmierci – przejścia do wieczności.

Spotkania Apostolstwa Dobrej Śmierci odbywają się każdego 16 dnia miesiąca godzinę przed Mszą świętętą, sprawowaną w intencjach członków Stowarzyszenia.

Zelatorem jest Tadeusz Narbudowicz.

Zobacz więcej o Apostolstwie Dobrej Śmierci: www.apostolstwo.pl

Żywy Różaniec

Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła;

jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca” (Jan Paweł II).

 Historia Stowarzyszenia Żywego Różańca

Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826. „Najważniejszą… rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później „żywymi różami”. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał breve aprobujące stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. Po pięciu latach, w roku 1831, Paulina Jaricot napisała:

„Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. (…) Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nie notowane wcześniej umacnianie się dobra”. Kilka lat później dodała: „Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata”.

Papież Leon XIII w breve z 13 czerwca 1881 roku napisał m.in.

„Paulinie Jaricot … zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób … cudownie rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej”.

Założycielka Żywego Różańca, Paulina Jaricot pragnęła, aby modlitwa różańcowa wsparła zainicjowane przez nią kilka lat wcześniej Dzieło Rozkrzewiania Wiary, które w stulecie powstania, 3 maja 1922 roku, papież Pius XI uczynił Papieskim i polecił wprowadzić w całym Kościele. Misyjne korzenie Żywego Różańca na nowo odkrył w latach pięćdziesiątych XX wieku dyrektor Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary w USA, abp Sheen, tercjarz dominikański.

Rozpoczynając 25. rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (okres od października 2002 do października 2003 roku). Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.

W Roku Różańca Jan Paweł II podziękował członkom Żywego Różańca na całym świecie za to, że modląc się w papieskich intencjach misyjnych wspierają dzieło ewangelizacji na wszystkich kontynentach, a tym samym i jego posługę.

 

Statut i Ceremoniał Stowarzyszenia „Żywy Różaniec”

Obecnie Żywy Różaniec istnieje prawie w każdej parafii, także w naszej. Parafialna wspólnota Żywego Różańca jest jednostką autonomiczną, tzn. wspólnoty parafialne nie łączą się w struktury ogólnokrajowe, czy światowe.

W Polsce do początku XXI wieku obowiązywał Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez ojca Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, zatwierdzony przez Prymasa Polski, Stefana kardynała Wyszyńskiego.

Stowarzyszenie Żywego Różańca podlega Konferencji Episkopatu Polski, która w 2012 roku zatwierdziła obowiązujący Statut Stowarzyszenia „Żywy Różaniec”. W 2015 roku opracowano nowy Ceremoniał. Na czele Stowarzyszenia stoi Konferencja Moderatorów Diecezjalnych, która wyłania Zarząd Stowarzyszenia kierowany przez Moderatora Krajowego. W parafii rodziną Żywego Różańca kieruje Moderator Parafialny.

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:

  • w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
  • Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
  • Ofiarowania Pańskiego (2 II),
  • Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
  • Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
  • Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
  • w święto Królowej Różańca świętego (w naszej Parafii w pierwszą niedzielę października)
  • oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).

Zgodnie z Ceremoniałem, Żywym Różańcem kieruje Rada, którą tworzą zelatorzy, czyli kierownicy, wszystkich róż. Raz w miesiącu Żywy Różaniec dokonuje zmiany tajemnic różańcowych. Imiona nowo przyjętych członków wpisuje się do parafialnej Księgi Żywego Różańca. Wspólnota Żywego Różańca uczestniczy każdorazowo w pogrzebie zmarłego członka oraz w specjalnie zamawianej Mszy św. za spokój jego duszy.

Statut Żywego Różańca

 

Grupy duszpasterskie

  1. Bractwo Szkaplerza Św. – spotkania każdego 16 dnia miesiąca o godz. 17.00
  2. Caritas – – spotkania każdego trzeciego czwartku miesiąca
  3. Chór parafialny „Echo Fatimy” – próby we wtorki i czwartki o 18.00
  4. Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
  5. Dzieci Boże
  6. Oaza (Ruch Światło Życie)
  7. Odnowa w Duchu Świętym – spotkania we wtorki po mszy o godz. 18.00
  8. Ośrodek Duszpasterstwa Akademickiego
  9. Rodzina Radia Maryja
  10. Ruch Domowy Kościół
  11. Rycerstwo Niepokalanej – modlitwy w każdą drugą sobotę miesiąca od godz. 9.00 do 12.00
  12. Służba Liturgiczna
  13. Schola dziecięca
  14. Schola młodzieżowa
  15. Apostolstwo Dobrej Śmierci – spotkania każdego 16 dnia miesiąca o godz. 17.00
  16. Żywy Różaniec – zmiana tajemnic w każdą pierwsza niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 8.30
  17. Legion Maryi – spotkania w każdy czwartek po Mszy św. o godz. 18.00
  18. Ruch Rodzin Nazaretańskich – Zapraszamy na spotkania w poniedziałki. Zaczynamy od udziału we Mszy św. o g. 18.00 następnie spotkanie na plebanii (około 18.45)